Op deze pagina zijn een aantal herkenningspunten te vinden die Grou typeren. Het gaat niet alleen om gebouwen, maar ook om een speciaal feest.

Poort met poortshuis
Poort met het opschrift ‘Tege quod fuit’ (bedek hetgeen geweest is) en ‘Quod erit rege’ (beheers wat komen gaat’. De hoofdstraat loopt uit op het poortje en geeft toegang tot de kerk.

 De spreuk: 'Tege quod fuit' bij de Sint Pieter

Cathecisatie lokaal
Op deze plaats, waar voorheen een boerderij stond, is in de 18de eeuw een school met woning gesticht. In 1905 is dit catechisatielokaal met kosterwoning gebouwd ten behoeve van de Nederlandse Hervormde kerk.

                                                                                                      Cathecisatieloaal

Sint Pieter

De Sint-Pieterkerk is een in de 13e eeuw gebouwde romaanse kerk in de Friese plaats Grou.De kerk werd gebouwd in het begin van de 13e eeuw. De kerk is in de loop der tijd meerdere malen verhoogd en vergroot. Tufsteen en baksteen wisselen elkaar daarbij af. In de 15e eeuw werd de kerk opnieuw uitgebreid en werd de huidige toren gebouwd

  De acterzijde van de Sint Pieter

De Halbertsma's

De Halbertsma broers waren 2 broers die veel hebben betekend voor het dorp. Er zal meer informatie gegeven worden op de pagina 'vroeger en nu -Halbertsma'. Overal door het dorp kom je dingen tegen die je herinneren aan de aanwezigheid van de Halbertsma's. Zo staat er bij binnenkomst een standbeeld van Eeltsja Halbertsma. Bij hun voormalige huis kom je gevelstenen tegen. Ook verwijst de naam van het grote plein in Grou naar de Halbertsma's. Hiernaast het standbeeld. Op de pagina met uitgebreide uitleg over de Halbertsma's kunt u een afbeelding zien van de gevelstenen.

                                                                        Het standbeeld van Eeltsje Halbertsma

Sint Piter feest

Gou is vanuit meerdere opzichten een uniek dorp. Op deze pagina wordt ingegaan op een feest die nergens anders gevierd word, behalve dan in Grou.

Om de herkomst van Sint Piter te ontdekken, moeten we ver terug in de historie. Ooit was er een tijd dat men een Lentefeest kende. Eén van die feesten speelde zich af rond de 22e februari. Op dit feest probeerde de bevolking "de geesten en de goden van de groei" gunstig te stemmen. Toen Bonifatius ons land introk, werd dit heidense feest opgedragen aan de heilige Petrus, Sint Piter dus.
Het Sint Piterfeest werd op vele plaatsen in het noorden van Europa gevierd. Het ging vaak gepaard met grote vreugdevuren. In de loop der jaren raakte het Sint Piterfeest steeds meer op de achtergrond, behalve in Grou. Mogelijk had dit te maken met de geïsoleerde ligging van Grou.

 Het feest leek bijna niet op het feest zoals we dat vandaag de dag kennen. Er was toen geen sprake van een heilige. Pas in 1903 deed een bisschopsfiguur zijn intrede als Sint Piter. Nog steeds houden de Grousters Sint Piter in ere.
Sint Piter was de beschermheilige van de vissers en de schippers. In Grou staat dan ook een Sint Piterkerk.
Het oude Sint Piterfeest was een heel ander feest dan nu. Sint Piter was ooit een persoon, die gehuld in een lange jas, met een ketting aan zijn voet, door de straten van Grou liep. Op de jas was snoepgoed en fruit bevestigd. Daar waar hij een woning binnenging, mochten de kinderen iets van zijn jas plukken.Sint Piter is de collega van Sinterklaas.